Wanneer je een veranderingsproces begeleidt, vertrek je dan best van een blanco blad of kom je best al met een voorstel waarop dan feedback kan gegeven worden? Een vraag die we wel meer krijgen en waar we deze blog aan wijden.
Een blog waar wij onze visie en ervaringen delen. Niet hét antwoord. In al onze processen luisteren we, analyseren we en maken we dan een keuze.
Maar misschien eerst wat voor- en nadelen…
Van een blanco blad vertrekken stimuleert creativiteit. De deelnemers kunnen zelf ideeën aanbrengen en input leveren. Er is flexibiliteit, je bent minder gebonden en verschillende talenten kunnen aan bod komen. Het zijn hun ideeën wat ook de betrokkenheid en het latere draagvlak vergroot. Ze hebben zelf aan de verandering geknutseld. Vaak zijn wij aangenaam verrast van de resultaten die hier uit komen. Vaak anders, vaak beter, vaak meer dan mochten we het zelf doen.
Met een voorstel komen en daarop feedback vragen, geeft dan weer meer richting en structuur. De deelnemers kunnen zich al iets meer voorstellen wat het zou kunnen worden. Je blijft gefocust op het doel. Het is ook makkelijker om op iets (constructieve) kritiek te geven. Als je daarnaar luistert en handelt, creëer je ook hier betrokkenheid en draagvlak. Sommigen zijn blij dat er al iets ligt en ze zelf niets moeten verzinnen. Je merkt enthousiasme omdat het zo sneller vooruit kan gaan.
Je leest het. Er zijn een aantal factoren die meespelen in onze keuze. Zoals wie zit er rond de tafel en welke talenten hebben ze? Hoe creatief zijn ze en willen ze zich mede-eigenaar voelen van de ontstane verandering? Of willen ze direct concreet gaan en zoeken ze naar efficiëntie?
Ook de timing van het proces speelt mee. Er zijn processen waar we een uitgebreid participatief proces kunnen opzetten. Daar kiezen we veelal voor een blanco blad. Terwijl, als het proces korter moet en deadlines gehaald moeten worden, maken we eerder de keuze om met voorstellen de baan op te gaan.
De mate waarin deelnemers mogen participeren speelt ook een rol. Is het aan hen om mee te beslissen of geven ze eerder input of advies? En hoe kijken ze zelf naar hun rol in het participatieproces? Duidelijke verwachtingen scheppen langs beide kanten, is hier de opdracht.
Wat het ook is, telkens met de bedoeling om een gedragen verandering te creëren. Want dat verhoogt de kans op slagen.
En jij, welke keuze ga jij maken?